000 | 01984nam a22003017c 4500 | ||
---|---|---|---|
997 | 0 | 0 | _e2 |
008 | 150406s2015 sp a | |||| 000 1 glg | ||
017 | _aPO 703-2014 | ||
020 | _a9788484649144 | ||
080 | _a15 | ||
100 | 1 |
_aParmeggiani, Roberto _d1976- _9147183 |
|
245 | 1 | 2 |
_aA avoa adormecida _cRoberto Parmeggiani, Joâo Vaz de Carvalho ; [traducció, Xosé Ballesteros] |
250 | _a1ª ed. | ||
260 |
_aPontevedra _bKalandraka _c2015 |
||
300 |
_a[34] p. _bprincipalmente il. col. _c19 x 29 cm |
||
490 | 0 | _aMare Mar | |
500 | _aA partir de 4 anos | ||
505 | _a“A avoa adormecida” presenta con sensibilidade, tenrura e cercanía, a estreita relación entre un neno e a súa avoa, que cae enferma. O ton poético do texto complétase cunhas sinxelas ilustracións de cores suaves feitas con lapis, acuarela e pastel. Destaca a sutileza coa que Roberto Parmeggiani -evocando a súa propia memoria sentimental- narra o proceso da doenza: dende que os protagonistas compartían tempo, lecturas e agarimo cando a afección aínda non se manifestara, pasando polos primeiros síntomas e o letargo do sono irreversible que o neto compensa a base de compañía; ata un desenlace con forma de conto... João Vaz de Carvalho recorre a fermosas metáforas visuais para representar o tránsito do tempo, a perda, a ausencia e o recordo. Este relato atemporal transcorre nun espazo familiar, lonxe do ambiente frío e impersoal de hospitais e residencias. Transmite emoción, serenidade e amor. É unha sincera homenaxe a unha figura fundamental na infancia de todo ser humano: as avoas e os avós. | ||
520 | 3 | _aA miña avoa dorme. A miña avoa dorme todo o día. A miña avoa dorme todo o día desde hai un mes... | |
521 | _aINF456 | ||
650 |
_aMorte _91731 |
||
650 |
_aMuerte _910477 |
||
650 |
_aAlzhéimer _95568 |
||
650 |
_aAvoas _97031 |
||
650 |
_aAvós _97034 |
||
650 |
_aEmocións _9261060 |
||
700 | 1 |
_aCarvalho, João Vaz de _d1958- _934114 |